Αγάπη

Βουτάω τα μάτια στο μυαλό. Ουαουυ τι ωραίο δρόμο έχει χτίσει  η αγάπη!! Όταν ήμουν στη κούνια, η μαμά με είχε μαζί της στη δουλειά.  Την κούνια την έδενε πάνω στα κλαδιά της καρυδιάς ,για προστασία από απρόβλεπτους κινδύνους. Όταν μεγάλωσα, από τούς συγχωριανούς άκουγα συχνά, σε έχω προστατέψει και εγώ όταν ήσουν στην κούνια! Μου το λέγανε με αγάπη, χαρά και καμάρι . Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αυτή η αύρα που εξέπεμπε το μέσα τους . Όταν πήγα προνήπιο η δασκάλα με κράταγε κοντά της . Με φρόντιζε με πολύ αγάπη.  Μου μίλαγε γλυκά, έφτιαχνε τα μαλλιά μου , φρόντιζε να τρώω καλά και όμορφα, με μάθανε πως να παίζω με τα άλλα παιδιά. Τι αγάπη!!! Από το νηπιαγωγείο η αγάπη με έσπρωξε να πάω σχολείο. Έφευγα κρυφά απο την δασκάλα. Η δασκάλα με πολύ ενδιαφέρον με έψαχνε.  Με βρήκε στην τάξη της πρώτη δημοτικού. Εκεί είχα πάει.  Με πήρε με ξαναπήγε νηπιαγωγείο.  Επέμενε κάθε μέρα. Έφευγα . Με πολύ αγάπη η δασκάλα της πρώτης δημοτικού με πήρε αγκαλιά και με κράτησε στη τάξη . Έκατσα στο θρανίο! Τι μεγαλείο η αγάπη! Μεγάλωσα! Μέσα από την ψυχή και από τα χείλια τους καθώς εξηγούσαν το μάθημα ,έπαιρνα τόση αγάπη! Τι θαυμάσια αγάπη! Περπατώ με τα μάτια στο μυαλό . Βλέπω τον μπαμπά όταν στο σκοτάδι γαύγιζαν τα σκυλιά, στην αγκαλιά του ένιωθα τόσοι ασφάλεια! Τι σίγουρη αγάπη! Περπατάω ακόμα.  Ακούω τα αδέρφια,  μην κλαις, έχεις εμάς, είμαστε περήφανοι για την δύναμη σού, έχουμε εμπιστοσύνη σε σένα. Κτυπάει η καρδιά σαν καμπάνα από αγάπη!!   Ξαφνικά  βρέθηκα στα άγνωστα . Με μάθανε να μιλάω, να συνυπάρχω μαζί τους . Αγάπη, αγάπη από παντού! Τι θαύμα η αγάπη!! Κάπου εκεί στο δρόμο της ζωής ένιωθα να χάνομαι.  Όχιιι  !! Η Αγάπη δεν αφήνει να χάνεται κανένας.  - Θέλεις να πάμε για φαγητό; με ρώτησε Σκέφτηκα. - Ναιιι, απάντησα με χαρά. Μετά από το βραδινό, η καλύτερη αγκαλιά με επιδόρπιο, φιλιά!!! Τι δύναμη και ευτυχία δίνει η αγάπη! Άνθισα ξανά! Βγαίνουν κόκκινα τριαντάφυλλα από τη ψυχή και το μυαλό!! Η αγάπη, τι είναι;  Είναι σπόροι της πράξεις μας ! Αυτή η αγάπη με έσπρωξε να φτάσω μέχρι εδώ σε αυτές τις γραμμές.  Θα χαρώ περισσότερα αν από τα μάτια σας ,με τις λέξεις κατάφερα να βάλω έστω και μία σταγόνα αγάπη στη ψυχή σας !!! Αυτή την αγάπη Να την κάνουμε Σαν χορό. Αφάνταστα θα χαρώ Αγάπη στα πάντα να δω !!

Ευτυχισμένη σχολική χρονιά!

Ευτυχισμένη σχολική χρονιά!

Τι θα θέλαμε να ακούγαμε, τότε ,όταν  πηγαίναμε πρώτη μέρα σχολείο ,αυτό να πραγματοποιήσουμε ΣΉΜΕΡΑ. 

** πάντα μαθήτρια με τα αυτιά και τα μάτια να εμπλουτίζουν το μυαλό για ένα ευτυχισμένο κόσμο αύριο!!

Μάθημα της ημέρας

**"Η Πολύμνια (πολύς + ύμνος) ήταν η Μούσα της Ιερής ποίησης και των Ύμνων."*

Το μάθημα της ημέρας!!

Τα ονόματα των Μουσών είναι: Καλλιόπη, Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια και Ουρανία.

Η Καλλιόπη (καλλι + όπη < όψ = αυτή με την καλή φωνή) ήταν η Μούσα της Επικής ποίησης.

Η Κλειώ (κλέος = δόξα) ήταν η Μούσα της Ιστορίας.

Η Ευτέρπη (ευ + τέρπω, καλώς τέρπω, ευχαριστώ) ήταν η Μούσα της Μουσικής και της Λυρικής ποίησης.

Η Θάλεια (θάλλω = ανθίζω, βλασταίνω, ακμάζω) ήταν η Μούσα της Βουκολικής ποίησης και της Κωμωδίας.

Η Μελπομένη (μέλπω = μελωδώ + μένος) ήταν η Μούσα της Τραγωδίας.

Η Τερψιχόρη (τέρπω + χορός, τέρπουσα δια του χορού) ήταν η Μούσα της Ορχήσεως (τέχνη του χορού).

Η Ερατώ (έρως) ήταν η Μούσα της Λυρικής και ειδικότερα της Ερωτικής ποίησης.

Η Πολύμνια (πολύς + ύμνος) ήταν η Μούσα της Ιερής ποίησης και των Ύμνων.

Η Ουρανία (ουρανός) ήταν η Μούσα της Αστρονομίας.

Κατά τον Παυσανία, υπήρχαν δύο γενιές Μουσών: Στην πρώτη γενιά ήταν τρεις – κόρες του Ουρανού και της Γαίας – και στη δεύτερη ήταν εννέα (οι κόρες του Δία και της Μνημοσύνης). Οι αρχαιότερες Ελικωνιάδες Μούσες ήταν η Μνήμη, η Μελέτη και η Αοιδή (τραγούδι).

Καθώς φαίνεται, η ποιητική τέχνη χρειάζεται και τις τρεις αυτές Μούσες – τον συνδυασμό του τραγουδιού, της μνήμης και της μελέτης. Γιατί για να τραγουδήσεις, χρειάζεται πρώτα μνήμη και μετά μελέτη (άσκηση).

Πηγή έμπνευσης των καλλιτεχνών οι 9 μούσες

Οι Μούσες αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για κάθε διανοητική δραστηριότητα και σε πολλά μέρη λατρεύονταν με ιδιαίτερες τιμές, ενώ υπάρχει Ορφικός ύμνος των Μουσών.

Ο Πλάτωνας στην Ακαδημία του είχε βωμό αφιερωμένο στις Μούσες, ενώ ο Όμηρος επικαλείται τη Μούσα Καλλιόπη ως πηγή έμπνευσής του κατά τη συγγραφή των επών του.

Το ίδιο συναντάμε και στα έργα του Ησίοδου αλλά και σε όλους τους μεγάλους δημιουργούς της αρχαιότητας. Έχει δε μείνει μέχρι τις μέρες μας ο όρος “μούσα” να χρησιμοποιείται συχνά για να δείξει ότι κάποια γυναίκα εμπνέει έναν καλλιτέχνη.

Παράδειγμα οι αγώνες ΜΑΣ

Η καλύτερη διαδρομή της ζωής μέχρι στην κολυμβήθρα. 

Τιμή και ευθύνη το όνομα!!!

Χρόνια αγώνας, να έχουν παράδειγμα οι ερχόμενοι ! 

Όλοι οι δρόμοι είναι σις καρδιές ΜΑΣ !

Έχει μάθημα

Στην αρχαία Ελλάδα τα θέατρα είναι φτιαγμένο που ο ήθελα να στο κέντρο, κάτω, όπου όλοι να κοιτάνε, να θαυμάζουν το έργο.  Ο πρωταγωνιστής δίνει μάχες για καινούριο δρόμο, ορίζοντες! 

Παλεύει για να εξελιχθεί το μυαλό του θεατή! Να περάσει τα μηνύματα για καλύτερη ,μαζί και ήρεμη ζωή! 

Είναι κάτω όμως, στο επίκεντρο! 

Εκεί κατω ,μάχεται για να έχουν πρόσβαση όλοι από πάνω! 

Μου αρέσει αυτό, έχει μεγάλη αξία, σημασία, μάθημα!! 

06/08/2025...a...s-gj 

Ζωη- ιστορία- μαθηματικά

Κάθε μέρα και μία ιστορία!

Μήνας, μήνες 

Χρόνο, χρόνια 

Ιστορίες πολλές 

Μαθήματα αρκετές!

Η ζωή πρόβλημα 

Πρόβλημα, προβλήματα 

Φωνάζει 

Μείνε εδώ 

Γίνε μαθηματικός! 

06/08/2025.....a...s-gj

Αυτό είναι ένα όμορφο και πολύ τρυφερό κείμενο του Charles Bukowski για την αληθινή ομορφιά μιας γυναίκας.

"Μια όμορφη γυναίκα δεν είναι αυτή με καλοσχηματισμένο ή φτιαγμένο στήθος, ή με σαρκώδη χείλη, ή με μακριά και καλοσμιλεμένα πόδια, ή με όμορφα μάτια...

Όμορφη είναι η γυναίκα η ευαίσθητη, η δυνατή και ταυτόχρονα εύθραυστη, αυτή που δοκιμάστηκε από τη ζωή. Γιατί ξεπέρασε τον πόνο, έπεσε και ξανασηκώθηκε, και τώρα είναι ένα αληθινό άτομο, δυνατό, ταπεινό και ειλικρινές.

Όμορφη είναι η γυναίκα της οποίας τα δάκρυα αποτελούνται κατά 10% από νερό και κατά 90% από συναισθήματα.

Και είναι μια γυναίκα σοβαρή, ανάλαφρη αλλά ποτέ επιφανειακή, σοφή και χαρούμενη, σίγουρη και γεμάτη αμφιβολίες και διψασμένη για γνώση.

Όμορφη είναι η γυναίκα που έχει ελαττώματα στα οποία δεν δίνεις σημασία, αυτές με τις ρυτίδες που σηματοδοτούν μια ζωή βιωμένη και υποφερτή, με τις μαύρες σακούλες κάτω από τα μάτια που άφησαν οι άυπνες νύχτες από την πολλή αγάπη.

Όμορφη είναι η γυναίκα που λάμπει με δικό της φως, με βλέμμα φωτεινό και βαθύ, όχι αυτή που επιδεικνύει την φευγαλέα εξωτερική της ομορφιά.

Όμορφη είναι η γυναίκα που σε κάνει να νιώθεις καλά όταν είσαι κοντά της, γιατί 'αισθάνεσαι'..."

- Charles Bukowski

Αυτό το απόσπασμα τονίζει πως η πραγματική ομορφιά πηγάζει από την ψυχή, την εμπειρία και τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, όχι από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που είναι τόσο συχνά στο επίκεντρο. Αναδεικνύει την ομορφιά της τρωτότητας, της ανθεκτικότητας και της εσωτερικής λάμψης.

Σου αρέσει αυτή η οπτική της ομορφιάς;