Αααα νομίζω πως το βρήκα πως να ξεκινήσω ,μετά από πολλές φορές γράψε- σβήσε.
Πολλές αλλαγές στη ζωή.
Από δύο κιλά στα εξήντα ή εκατό κιλά.
Από μόνο κλάμα στο να μιλάω ,διαβάζω, γράφω, εχχ και γκριμάτσες...
Από να φοβάμαι να είμαι ( και είμαι ) όρθια, ούτε ένα βήμα έφτασα να πατήσω σε άλλο χώμα που δεν ήξερα ούτε την μυρουδιά του.
Από την συνηθισμένη φωλιά στο πουθενά.
Από το πουθενά στο κάτι. Από κάτι πάλι στο πουθενά.
Μεγάλος ο δρόμος ...όμορφο πέρασμα!!
Γνώρισα το άσπρο και το μαύρο.
Πως να νιώθω όταν στα Γιάννενα δεν πήγα αλλά το δώρο το έχω.
Είναι αυτές οι στιγμές που δεν σου έχει περάσει καν από το μυαλό μια τέτοια πράξη και δεν βγαίνει λέξη , μόνο τα μάτια μιλάνε.
Μαζί με αυτό σου έρχονται και άλλες αναμνήσεις...
-- Μετά από μια ώρα ομιλία, που νομίζω πως : σιγά που με καταλαβαίνει. Ακούς :
- Είσαι μόνη αλλά δεν είσαι μόνη σου!!!
Να τρέχει η μνήμη στο άλλο γεγονός, που μες το πανικό στης μία η ώρα μέσα νύχτα μου απάντησε στο τηλέφωνο !
Συνεχίζει το μυαλό σε αλλά γεγονότα, φτάνει σε γλυκό.
Έτσι όπως είναι η γεύση και η αναμνήσεις!!!
Σας ευχαριστώ πολύ πολύ όλους που μου φτιάχνετε ΕΝΑ ομορφότερο και καλύτερο ΚΌΣΜΟ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου